21 april 2021
Een jaar lang thuiswerken is zo erg nog niet
Een jaar corona en een jaar lang thuiswerken. Het is een treurig jubileum dat de afgelopen weken veel aandacht krijgt. Maar is dat jaar lang werken vanuit huis eigenlijk wel zo’n treurig jubileum? Als ik NU.nl (‘We werken een jaar thuis, maar dat is geen reden voor een feestje’), het NRC (‘Thuiswerken is een afwijking die we snel moeten corrigeren’) en het AD (‘Het grootste thuiswerkexperiment aller tijden is mislukt’) moet geloven is dat geval. Zelf sta ik hier heel anders in, dus dit is mijn beschouwing van een jaar lang thuiswerken.
Dat jaar lang thuiswerken begon voor mij op 10 maart 2020, toen ik kuchend naar huis werd gestuurd bij mijn opdrachtgever in Spijkenisse. Brabanders met klachten konden maar beter in afzondering blijven onder de Moerdijk, een week later volgde de rest van het land.
In de eerste weken was het vooral nieuw. Nederland hing onder een zweem van onzekerheid over corona en ook een prettig soort saamhorigheid. Een paar weken thuis blijven en we konden er allemaal weer tegenaan. Thuis was het ook nog wel goed uit te houden met de support your local bierboxen, thuis work-outs en afhaalmaaltijden. Die drie weken zonder reistijd, files en vertragingen waren ook niet erg. Ondertussen maakten we ons wegwijs met beeldbellen en ging het werk eigenlijk gewoon door. Achteraf weten we dat het wel iets langer ging duren…
Bij BEECKK hebben we ons snel aangepast aan de nieuwe situatie. Teams vergaderingen waren na een week of twee compleet ingeburgerd en er kwamen digitale koffiemomenten en digitale pub quizzen. Het werk ging door, maar wel op een bijzondere manier. Je kreeg vrij letterlijk een inkijkje in elkaars leven. Kinderen die werkkamers binnenkwamen en partners die aan dezelfde tafel ook een video-overleg hadden zorgden ervoor dat je je collega’s nog beter leerde kennen. Ook al had je ze soms nog nooit fysiek gezien! Want nieuwe collega’s hebben we via Teams moeten ontmoeten.
Vijf dagen per week thuiswerken heeft zeker nadelen, maar dat is iets wat in andere betogen al genoeg naar voren komt. De kinderen, de eentonigheid, het ruimtegebrek, het zijn allemaal terechte punten. Maar toch zijn er ook genoeg voordelen! Geen kleffe boterhammen tussen de middag, maar lekker eieren bakken of een verse salade maken. Geen reistijd en files, maar een ochtendwandeling of een korte hardloopsessie tussen de video-overleggen door. Persoonlijk vind ik het heerlijk: als je na een ochtend videobellen helemaal gaar bent van het staren naar je beeldscherm ga je gewoon even naar buiten.
Komende maanden zitten we nog wel even collectief thuis, maar ik pleit er voor om dan niet en masse terug te gaan naar kantoor! Voor sommige overleggen is het fijn om elkaar echt in de ogen te kunnen kijken en voor de persoonlijke binding is het ook goed om elkaar af en toe ‘real life’ te zien. Maar vijf dagen per week terug naar de kantoren en gemeentehuizen is echt niet nodig! Laten we de lessen van dat jaar thuiswerken niet vergeten en vooral de positieve kant blijven benadrukken. De efficiënte tijdsbesteding, de bewegingsvrijheid, de tijdwinst en zeker ook de milieuvoordelen, PWC onderzocht het al. Genoeg reden om een gezonde balans tussen thuiswerken en werken op locatie te zoeken!
En toch, ook ik kijk er enorm naar uit mijn collega’s wat vaker te zien. Het contact met je collega’s is wat voor mij mijn werk echt leuk maakt en dat is via een beeldscherm toch wel echt anders. Ik kan niet wachten op de eerste post-corona borrels. Na een jaar tijd heb ik ook wel genoeg van het proosten met beeldschermen!