9 oktober 2019

Uitwaaien in de polder

Vanaf oktober werk ik vier dagen per week mee aan het Programma Duurzame Energie van de provincie Flevoland. In eerste instantie rondom het thema zon, later pak ik ook windenergie op. Ik startte meteen voortvarend. Bij binnenkomst op maandagochtend stond alles al voor me klaar, entreepasje, token om mee in te loggen, een gloednieuwe flexwerkafdeling en bijbehorend gebak! Ik kon volle bak aan de slag. En dat is ook nodig (inlezen doe ik wel in de herfstvakantie).

Flevoland is net zoals andere regio’s druk bezig met de lokale uitwerking van het Klimaatakkoord. Een belangrijk onderdeel daarvan is de Regionale Energiestrategie (RES). Daarover zijn we als provincie met gemeenten, netbeheerders, natuur- en milieuorganisaties en andere betrokkenen in gesprek. Het Rijk vraagt aan de dertig verschillende regio’s om met een bod te komen voor het aandeel energie / elektriciteit dat zij kunnen opwekken in 2030, uitgesplitst per energiebron. Op basis van bestaand beleid en de inbreng van de ambtelijke werkgroep werk ik in mijn eerste week het Flevolandse bod voor zonne-energie uit.

Vanaf november start ik ook op het thema windenergie. Ook daar is veel (over) te doen in Flevoland. In mijn eerste week kreeg ik al een voorproefje en bezocht ik een denktank van de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur. Het onderwerp was ‘grootschalige transities en diepliggende disrupties’, de casus was windenergie. De locatie van de denktank was, hoe kan het ook anders met ruim een kwart van de Nederlandse windmolens, de provincie Flevoland. Ik was bij het panelgesprek met gedeputeerden met de energieportefeuille van de twaalf verschillende provincies. Aansluitend was er een rondleiding over windpark Noordoostpolder en een design thinking sessie. Daarbij kregen we de opdracht mee om per deelnemer een personage te bedenken met een probleem bij de energietransitie. Voor het probleem dat die personages hadden, bedachten wij gezamenlijk een oplossing. Klinkt makkelijker dan het lijkt, maar door van elkaars standpunten te leren zijn we zeker wijzer geworden.

Kortom, meteen een drukke en inhoudelijke week in Flevoland. Een droomstart voor mij, waarbij ik direct aan de slag kon. Ik merk dat ik ontzettend enthousiast ben om me weer vast te bijten in de energietransitie. Ten slotte was het ook een goede week voor het opwekken van duurzame energie met prachtig herfstweer. Er was veel wind (draaien de molens goed op), nog meer regen (om de zonnepanelen lekker schoon te spoelen) maar uiteindelijk ook een af en toe een sterk zonnetje. Dat belooft wat voor het komende jaar.